της Παρασκευής Δημοπούλου
Από τις αναρτήσεις που σε τσακίζουν στο διαδίκτυο… αλλά και πόσες ανάλογες προσωπικές ιστορίες έχει να θυμηθεί ο καθένας μας… Απορώ, πραγματικά, εκείνος/η που πράττει κατά αυτό τον τρόπο, δεν σκέφτηκε ποτέ πως η ζωή κάποτε θα τον βάλει στο ίδιο κάδρο;
“Έβαλε τα καλά της , πήγε στον φωτογράφο , χαμογέλασε όπως της είπε . Για να την θυμούνται. Υπήρξε κοριτσάκι, γυναίκα , πιθανόν μάνα ή και σύζυγος. Άγνωστη η ιστορία της.
«Έλα μωρε με την παλιατζουρα».
Όπως πολύ σωστά ένας φίλος μου είπε, τα χέρια του ας πούμε ανθρώπου, δεν μπήκαν καν στον κόπο να την βάλουν σε ένα συρτάρι ή και να την κάψουν.
Την πέταξαν στα σκουπίδια. Τα υπόλοιπα δεν γράφονται ούτε περιγράφονται.”
(Via: antonis alexiadis)
https://www.facebook.com/groups/52411883754/?fref=nf
