του Αχιλλέα Ροδίτη
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Πάτρα ακολουθεί καθοδικούς ρυθμούς.
Ούτε ότι η σημερινή κατάσταση της πόλης δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνο το… μεγάλο και λαμπρό, που ήταν κάποτε.
Κι όμως, ενώ σε αυτές τις εκλογές …ήρθαν πολλοί να υποσχεθούν ότι θα δώσουν λύση, κανείς τους δεν έπεισε σε βαθμό που θα δημιουργούσε μεγάλο “ρεύμα” υπέρ του. Παρά τις λεπτομερείς προτάσεις και τα αναλυτικά προγράμματα που μιλούσαν για…: ανάπτυξη, κρουαζιερόπλοια, κότερα και λεφτά, θέσεις εργασίας και μια πόλη – επίκεντρο… της τέχνης, του πολιτισμού και της επιχειρηματικής δραστηριότητας, με τουριστικές αφίξεις από παντού και ποιότητα ζωής που αρμόζει σε ευρωπαϊκή μεγαλούπολη!
Σε όλα αυτά οι Πατρινοί απάντησαν: «Ευχαριστώ, δεν θα πάρω» και ακολούθησαν τον Πελετίδη που έλεγε: «Εμείς αγωνιζόμαστε μαζί με τον λαό».
- Άραγε, οι δημότες δεν ήθελαν μια πόλη σύγχρονη, καλαίσθητη, με επενδύσεις;
- Δεν ήθελαν τα παιδιά τους να μη φεύγουν μετανάστες ή όσα έφυγαν να γυρίσουν πίσω;
Φυσικά το ήθελαν και το θέλουν.
Τότε γιατί επέλεξαν Πελετίδη;
- Μήπως το 40% των Πατρινών έγινε ξαφνικά ….ΚΚΕ…;;;
Ούτε αυτό!
Τότε…;;
Γιατί όσοι έταξαν, για κάποιο λόγο δεν έπεισαν.
Και μεταξύ των άλλων, ίσως δεν έπεισαν επειδή δεν ασχολήθηκαν πιο ενεργά με αυτό που για τους πολίτες, που “γεύονται” τις επιπτώσεις της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας, αποτελεί …βαθύτερο, (πιο συναισθηματικό), ζητούμενο. Μιλούσαν στο …μυαλό των πολιτών, αλλά ο Πελετίδης κατευθείαν στην …καρδιά τους, μετατρέποντας εαυτόν σε εκφραστή της μεγάλης μερίδας των πολιτών.
Έτσι, παρότι (από ορισμένους) ξοδεύτηκε χρήμα σε προβολή και εκδηλώσεις, περιορίστηκαν σε μια… κολοσσιαία διαφορά ποσοστών. Και ούτε με τις πιο στοχευμένες καμπάνιες, ούτε και με τις κομματικές στηρίξεις δεν υπερπήδησε κανείς το «εμπόδιο» Πελετίδη.
Ας αξιολογήσουν σωστά λοιπόν το αποτέλεσμα. Ας αναρωτηθούν εάν δεν αρκούσε η στρατηγική ή τα ίδια τα πρόσωπα. Αν δεν έπειθε η μέχρι σήμερα προσωπική τους στάση στα τοπικά πράγματα. Ή αν έφταιγε η κομματική τους καταγωγή, που για πολλούς είναι ταυτισμένη με τη γενεσιουργό αιτία των προβλημάτων της φτώχειας και της ανεργίας. Αν έφταιγε κάτι από όλα αυτά ή όλα μαζί, τέλος πάντων.
Ας κυριαρχήσει ο προβληματισμός στην ατζέντα των ηττημένων. Θα είναι ό,τι πιο χρήσιμο. Αν πράγματι νοιάζονται να ανακαλύψουν τι ακριβώς είναι εκείνο που ζητά και απαιτεί η τοπική κοινωνία, πέρα από τα μεγαλόπνοα σχέδια μιας σύγχρονης πόλης.
Γιατί οι Πατρινοί έδειξαν ότι ψάχνουν … κάτι άλλο, από μια τεχνοκρατική γλώσσα. Η πόλη … ζητά Δήμαρχο να την εμπνεύσει για να ξανασταθεί στα πόδια της!
