Παραμύθια, βότανα και ξόρκια! Στο Parts Patras Arts το Σάββατο 09 Φεβρουαρίου

Παραμύθια, βότανα και ξόρκια!

Βιωματικό εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής για τη συγγραφή παραμυθιών

Το Parts Patras Arts διοργανώνει ένα ακόμη Βιωματικό Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής για τα παραμύθια με θέμα: «Παραμύθια, βότανα και ξόρκια!». Το εργαστήριο αυτό απευθύνεται σε όσους θέλουν να μάθουν πώς γράφονται τα παραμύθια. Σκοπός του είναι να προσφέρει ιδέες και ερεθίσματα και να προτείνει δραστηριότητες δημιουργικότητας και δημιουργικής γραφής. Το Σάββατο 09 Φεβρουαρίου και ώρα 17:30-20:30 στο Parts Patras Arts λέμε παραμύθια, μαθαίνουμε για μερικά βότανα της ελληνικής φύσης και σιγοψιθυρίζουμε μερικά ξόρκια.

Πληροφορίες

Τόπος διεξαγωγής εργαστηρίου: Parts Patras Arts

Διεύθυνση: Σατωβριάνδου 31

Δηλώσεις Συμμετοχής: 2610005252 (Parts Patras Arts)

Ημερομηνία: Σάββατο, 09 Φεβρουαρίου 2019

 Ώρα: 17:30-20:30

Κόστος Συμμετοχής: Γενική είσοδος 20 ευρώ και 15 ευρώ για ανέργους, φοιτητές και για όσους έχουν παρακολουθήσει προηγούμενα εργαστήρια-σεμινάρια στο Parts-Patras Αrts.

Πληροφορίες-Εγγραφές: Δευτέρα- Παρασκευή 13:00-21:00,Σάββατο 11:00-14:00
Εκπαιδεύτρια-Εμψυχώτρια: Ελένη Γκόρα, Φιλόλογος-Συγγραφέας ΜΑ (Μaster of Arts) στη Δημιουργική Γραφή, Υποψήφια Διδάκτορας Δημιουργικής Γραφής.

*Θα δοθούν σημειώσεις και βεβαιώσεις παρακολούθησης.

*Τα παραμύθια που θα προκύψουν, θα δημοσιευτούν στη σελίδα elenigkora.gr

*Αν το επιθυμούν οι συμμετέχοντες του εργαστηρίου, θα οριστεί μία μέρα αφήγησης/ανάγνωσης παραμυθιών στο Νότιο Πάρκο.

*Απαραίτητη η κράτηση θέσης.

Η τυχερή παρακόρη

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας πλούσιος άνθρωπος με τη γυναίκα του. Δεν είχαν παιδιά και μισούσαν όλον τον κόσμο. Ακόμα κι όταν κάποιος τους χτυπούσε την πόρτα και τους ζητούσε λίγο φαγητό, εκείνοι τον έβριζαν και τον έδιωχναν. 

Για να μην κουράζεται τόσο η γυναίκα του από τις δουλειές, έφεραν από την επαρχία  ένα κορίτσι από μια μεγάλη και φτωχή οικογένεια. Κι απ΄ αυτήν περίμεναν να τα κάνει όλα.

Άδικα προσπαθούσε το καημένο το κοριτσάκι να τελειώσει όλες τις δουλειές για να μπορέσει να βγει κι αυτό μια βόλτα. Η κυρά της όλο και κάτι έβρισκε για να κάνει.

Μπορείτε να φανταστείτε πώς έκλαιγε και καταριόταν τη μοίρα της η παρακόρη. Από τις κακουχίες τα μαλλιά της έγιναν αραιά, το πρόσωπό της σκυθρωπό και οι ώμοι της κυρτοί. Δεν υπήρχε λοιπόν, πιθανότητα να την πάρει κανείς απ΄ αυτό το σπίτι. Ήξερε ότι είχε μπροστά της μία πολύ πολύ άσχημη ζωή και ακόμα πιο άσχημη μεταχείριση. Ναι, την κακομεταχειρίζονταν πολύ άσχημα τα αφεντικά της, πιστέψτε με το ξέρω. Ήταν στριμμένα άντερα. Έτσι κάθε βράδυ, πριν να πέσει για ύπνο έλεγε:

-Μα γιατί να ‘μια τόσο κακορίζικη; και έβαζε τα κλάματα.

Μια μέρα την άκουσε η μάνα Γη και θέλησε να τη βοηθήσει. Μεταμορφώθηκε σε ζητιάνα. Φτωχοντυμένη και ξυπόλητη στάθηκε έξω από την αυλή του σπιτιού  κι άρχισε να φωνάζει:

-Ευγενικέ νοικοκύρη αυτού του σπιτιού, καλή μου νοικοκυρά δώστε μου κάτι για να φάω! Κοιτάξτε με, κοντεύω να πεθάνω απ΄ την πείνα…

Ήταν μεγάλο ευτύχημα που έλειπε ο κύριος και η κυρά απ΄ το σπίτι. Ήταν μόνο η παρακόρη στο σπίτι και αυτή που ήξερε από πείνα λυπήθηκε τη ζητιάνα. Μα δεν τόλμησε να της δώσει καθόλου απ΄ το φαγητό του σπιτιού. Τα αφεντικά της, θα το ανακάλυπταν αμέσως μόλις θα γύριζαν. Γιατί η πρώτη τους δουλειά, μόλις γυρνούσαν σπίτι, ήταν να ψάχνουν μήπως έλειπε κάτι. Τι να σας πω; Αν ανακάλυπταν ότι η παρακόρη είχε δώσει το φαγητό τους σε μια ζητιάνα, ήταν ικανοί να την σκοτώσουν στο ξύλο.

Τελοσπάντων, όταν άρχιζε να φωνάζει η ζητιάνα, εκείνη την ώρα η παρακόρη θα έτρωγε ένα κομμάτι ξερό ψωμί που είχε φυλάξει από χθες το βράδυ. Συγκινημένη λοιπόν, από τα παρακάλια της ζητιάνας έτρεξε γρήγορα στην αυλή του σπιτιού και της έδωσε το λίγο ξερό ψωμί που είχε.

-Πάρε αυτό καλή μου γυναίκα, της είπε με ένα χαμόγελο που είχε πολύ καιρό να στολίσει το πρόσωπό της. Αλλά φύγε γρήγορα. Τα αφεντικά είναι πολύ κακοί άνθρωποι. Αν σε βρουν εδώ θα σε διώξουν με τις κλωτσιές και μένα θα με βάλουν να κάνω χίλιες δυο δουλειές.

Η ζητιάνα δέχτηκε το ψωμί με ευγνωμοσύνη. Και μετά έδωσε στην παρακόρη ένα ματσάκι τσάι του βουνού και έσχισε ένα κομμάτι πανί από τη βρόμικη φούστα της ψιθυρίζοντας ένα ξόρκι για αλλαγή της μοίρας και της τύχης.

-Να βράζεις αυτά τα βότανα και να πίνεις κάθε μέρα από μια κούπα τσάι. Και όταν πλένεις το πρόσωπο και το σώμα σου να το σκουπίζεις μ’  αυτό το πανί. Πρόσεχε, μην αφήσεις κανέναν άλλον να τα χρησιμοποιήσει ποτέ!

Ήταν ένα ματσάκι τσάι του βουνού και ένα πολύ παλιό πανί, αλλά επειδή η παρακόρη κατάλαβε πως η ζητιάνα ήθελε να της κάνει κάποιο δώρο, την ευχαρίστησε θερμά, σαν να της είχε δώσει κάτι πολύτιμο.

Καθώς γινόταν αυτό, γύρισαν τα αφεντικά της. Πλησίασαν γρήγορα-γρήγορα την ζητιάνα και την παρακόρη τους με τα πρόσωπα γεμάτα καχυποψία.

-Μήπως έδωσες το φαΐ μας σ΄ αυτήν τη ζητιάνα; ρώτησε το αφεντικό της.

-Αν της έδωσες θα το πάρουμε πίσω, είπε η κυρά της.

-Δεν της έδωσα το φαΐ σας, απάντησε η παρακόρη.

Και καθώς μάλωναν τα αφεντικά την παρακόρη, η ζητιάνα εξαφανίστηκε.

Το άλλο πρωί η παρακόρη έβρασε λίγα απ΄ τα βότανα, ήπιε μία κούπα τσάι του βουνού και έπειτα πήγε να πλύνει το πρόσωπό της στη λεκάνη. Αφού πλύθηκε, θυμήθηκε το πανί που της είχε δώσει η ζητιάνα. Ήταν κάτι δικό της, ολόδικό της, και ήταν το πρώτο της δώρο από τότε που την είχαν δώσει στα αφεντικά της.

Άρχισε να πίνει κάθε μέρα τσάι του βουνού και να σκουπίζεται μ΄ αυτό το πανί. Ύστερα από λίγο καιρό τα μαλλιά της πύκνωσαν, το πρόσωπό της φωτίστηκε και έλαμψε και οι ώμοι της ίσωσαν. Ομόρφαινε, ομόρφαινε, ομόρφαινε. Πολύ σύντομα έγινε τόσο όμορφη και χαρούμενη που τα αφεντικά της τα ‘χασαν.

Ζηλιάρηδες όπως ήταν και οι δυο το ‘δεσαν κόμπο να βρουν τη λύση, να βρουν το μυστικό της παρακόρης. Ρωτούσαν λοιπόν μέρα νύχτα την παρακόρη να τους το φανερώσει. Μαζί με τις ερωτήσεις την έδερναν κιόλας. Από το πολύ ξύλο η καημένη η παρακόρη μαρτύρησε το μυστικό της· εκείνο που την έκανε τόσο χαρούμενη και τόσο όμορφη ήταν το τσάι του βουνού και ένα κομμάτι πανί.

Οι κακοί άνθρωποι αποφάσισαν να κάνουν δικά τους τα βότανα και το πανί, αλλιώς δεν θα μπορούσαν να ησυχάσουν. Ανάγκασαν λοιπόν, την παρακόρη να τους τα δώσει.

Γεμάτοι ανυπομονησία και οι δυο το άλλο πρωί έβρασαν το τσάι, το έβαλαν σε δυο κούπες και βγήκαν έξω στην αυλή για να το πιούν. Η μάνα Γη έστειλε μια μαύρη γάτα να περάσει από κεί και να τους ρίξει τις κούπες κάτω. Μια κουκουβάγια έκραξε, σημάδι κακής τύχης. Γεμάτοι νεύρα τα αφεντικά πήγαν να πλυθούν και να σκουπιστούν με το πανί. Κόντεψαν να γδάρουν το πρόσωπο και το κορμί τους. Έπειτα, έτρεξαν και οι δυο γεμάτοι ελπίδα  στον καθρέφτη. Και καθώς κοίταζαν τους εαυτούς τους στον καθρέφτη είδαν να βγάζουν γούνα. Ουρλιάζοντας, το έβαλαν στα πόδια και χάθηκαν μέσα στο δάσος. Από τότε δεν τους είδε ξανά κανείς.

Η τυχερή παρακόρη, τώρα που εξαφανίστηκαν τα κακά αφεντικά της, είχε ελπίδες να ευτυχήσει. Και πράγματι σε λίγο καιρό ένας νέος γοητεύτηκε τόσο πολύ από την ευγένεια και την ομορφιά της ψυχής της που την ζήτησε σε γάμο. Εκείνη δέχτηκε. Έβαλαν φωτιά το σπίτι κι έφυγαν.

Από τότε σε κείνο το μέρος φυτρώνει τσάι του βουνού.

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς ακόμα καλύτερα.  

Ένα από τα παραμύθια που μου έλεγε η γιαγιά μου και γω δοκίμασα να το γράψω. Τσάι του βουνού πίνω όταν είμαι άρρωστη ή όταν θέλω να ζεσταθώ ή να δροσιστώ. Μου αρέσει η μυρωδιά του και η γεύση του χειμώνα καλοκαίρι. Ρίχνω και μερικές σταγόνες λεμόνι και βάζω κι ένα κουταλάκι μέλι. Μερικές φορές το τσάι του βουνού το βράζω και με μερικά άλλα βότανα, τα οποία θα σας τα παρουσιάσω στο εργαστήριο. Τα βότανα μού τα μαθαίνει ο μπαμπάς μου. Κάθε χρόνο τα μαζεύει από τις κορφές του τόπου μας.

Ελένη Γκόρα, Κοζάνη, Γκοβεδάρων 10, 3ος όροφος. Αν δεν γεννιόμουν σ΄ αυτό το διαμέρισμα κι αν δεν μου απαγόρευαν οι γονείς μου να βλέπω τηλεόραση, ίσως να μην γινόμουν Φιλόλογος. Το πρωί έγραφα στους τοίχους του σπιτιού και διάβαζα οτιδήποτε έπεφτε στο χέρι μου. Ήμουν τακτική πελάτισσα με πίστωση του βιβλιοπωλείου της οικοδομής. Το απόγευμα καθαρίζονταν οι τοίχοι, πληρώνονταν τα χρέη, έτρωγα μερικές παντοφλιές και άντε πάλι τα ίδια. Τα χρόνια πέρασαν. Μεγάλωσα, μετακομίσαμε, σπούδασα. Πριν πάρω το πτυχίο ζήλεψα έναν γνωστό άγνωστο αγαπημένο που έγραφε. Είπα να δοκιμάσω και ‘γω. Φοίτησα και στο Μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής στην Φλώρινα. Από τότε παραδίδω σεμινάρια γραψίματος και σβησίματος, ενώ τώρα εκπονώ τη διδακτορική μου διατριβή. Έχω εκδώσει 4 ηλεκτρονικά βιβλία και διατηρώ προσωπική σελίδα στη διεύθυνση: http://elenigkora.gr/