Πολλές φορές, όταν χρησιμοποιούμε τη γλώσσα στην καθημερινή μας ζωή, κάνουμε λάθη, τόσο στον προφορικό, όσο και στο γραπτό λόγο. Πάμε να δούμε ορισμένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη στην καθημερινή χρήση της γλώσσας μας.
1) Εμπειρία – πείρα
Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν λανθασμένα τη μία λέξη στη θέση της άλλης και αντιστρόφως. Όμως, οι δύο λέξεις δεν έχουν την ίδια σημασία. Η εμπειρία είναι το βίωμα, ενώ η πείρα είναι η γνώση που αποκτάται από το σύνολο των εμπειριών, πχ. “από το ταξίδι που έκανα αποκόμισα πολλές και ενδιαφέρουσες εμπειρίες”, αλλά “ο δάσκαλός μου, μετά από τόσα χρόνια διδασκαλίας, έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα”.
2) Το τελικό -ν
Για την απάλειψη του τελικού -ν έχει γίνει μεγάλη συζήτηση. Γενικά, γνωρίζουμε ότι πριν από τις λέξεις που αρχίζουν από φωνήεν και κ, π, τ , ξ, χ, μπ, γκ, ντ, τσ το τελικό ν δεν απαλείφεται, πχ. λέμε τον κόσμο, την πόρτα κ.ά, αλλά το διάδρομο, τη σημαία κ.ά. Παρόλα αυτά, κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να το χρησιμοποιούν και όταν δε χρειάζεται, πχ. λένε τον βράχο, την ζημιά κ.ά. Το γεγονός αυτό αποτελεί υπερβολή και καλό είναι να αποφεύγεται.
3) Απλά και απλώς
Οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν ότι οι λέξεις απλά και απλώς έχουν διακριτές σημασίες. Απλά σημαίνει “με απλό τρόπο”, ενώ απλώς σημαίνει “μόνο”. Έτσι, θα πούμε “αυτό το πρόβλημα λύνεται πολύ απλά”, αλλά “το έκανα αυτό απλώς για να σε φοβίσω”.
3) Παράλειψη του άρθρου
Πολύ συχνά, τα απαραίτητα άρθρα παραλείπονται πριν από τις λέξεις, με αποτέλεσμα οι προτάσεις να είναι ελλιπείς, πχ. “μίλησε για την οκνηρία και αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης”, αντί για “μίλησε για την οκνηρία και την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης”.
4) Ανώμαλη σειρά των λέξεων
Οι όροι μιας πρότασης πρέπει να ακολουθούν τη φυσική τους σειρά, έτσι ώστε το νόημα να αποδίδεται με σαφήνεια. Διαβάζουμε πχ. “η κυβέρνηση προτίμησε, παρά την έντονη και ομόφωνη αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, να μη λάβει περαιτέρω μέτρα”. Σε αυτήν την περίπτωση, το αντικείμενο (δηλαδή η πρόταση “να μη λάβει περαιτέρω μέτρα”) βρίσκεται πάρα πολύ μακριά από το ρήμα. Θα ήταν προτιμότερο να πούμε “η κυβέρνηση προτίμησε να μη λάβει περαιτέρω μέτρα, παρά την έντονη και ομόφωνη αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης”.
5) Πλεονασμοί
Πολλές φορές διαβάζουμε φράσεις όπως “αυτό το ζήτημα αποτελεί πρώτη προτεραιότητα” ή “στη σημερινή εποχή που ζούμε”. Είναι προφανές ότι πρόκειται για υπερβολές. Θα μπορούσαμε πολύ απλά να πούμε “αυτό το ζήτημα είναι το πιο σημαντικό” και “στη σημερινή εποχή” ή “στην εποχή που ζούμε”.
