Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση του Γιώργου Κοτοπούλη στο facebook:
“Απεχθάνομαι την πολιτική των Η.Π.Α, αλλά αγαπώ την αμερικανική μουσική, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο τους. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μπλουζ-τζαζ-ροκ-ραπ, χωρίς τον Πίντσον & τον Στίβεν Κινγκ, χωρίς Σκορτσέζε & Ταραντίνο;
Απεχθάνομαι την πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά αγαπώ τη βρετανική μουσική,τους Στόουνς & τον Στινγκ λογοτεχνία, θέατρο. Μπορείς να απαγορεύσεις τον Σαίξπηρ;
Απεχθάνομαι την πολιτική του Ισραήλ, αλλά αγαπώ την εβραϊκή κουλτούρα & διασπορά. Γούντι Άλεν & Φίλιπ Ροθ, Σαγκάλ & Μοντιλιάνι, Άμος Οζ.
Απεχθάνομαι την πολιτική της Γαλλίας, αλλά χρειάζομαι τον Τρυφώ, τον Ντεμπισί, το Μολιέρο & τον Αρθούρο Ρεμπώ.Τον Αζναβούρ,την Εντίθ,τον Ντελόν.Απεχθάνομαι την πολιτική της Γερμανίας, πριν τους Ναζί & μετά, αλλά τι θα ήταν η ανθρωπότητα χωρίς Μότσαρτ, Μπετόβεν, Μπαχ, Μπρεχτ & Τόμας Μαν;
Απεχθάνομαι την πολιτική της Ρωσίας, αλλά ποιος μπορεί να γράψει σαν τον Τσέχωφ, τι θα ήταν ο κινηματογράφος χωρίς τον Αϊζενστάιν;Η μουσική χωρίς τον Ραχμάνινοφ;
Απεχθάνομαι το κράτος της Τουρκίας, της Ινδίας, του Αφγανιστάν πολλων κρατών της Αφρικής.
Όμως τέχνη δεν κάνουν τα κράτη. Οι άνθρωποι κάνουν τέχνη. Η τέχνη είναι το αντίθετο του κράτους, αντίθετο του πολέμου, αντίθετο του θανάτου. Η τέχνη είναι αυτό που μας κάνει όλους αδέλφια, στο κλάμα, στο γέλιο, στην κάθαρση.Η τέχνη είναι αυτή που μας συνδέει. Ένα τραγούδι, μια ταινία, ένα βιβλίο, ένας πίνακας,ένας χορός,ένα πιάτο,ένα κοκτέιλ,ένα κρασί,είναι τέχνη.Η τέχνη είναι πολύτισμός,είναι η ψυχή της ανθρωπότητας.Καλημερα σας-Buenos dias”
