Του Αχιλλέα Ροδίτη
Ο Πάρης Λαλιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα όμως η καταγωγή του από την Πάτρα ήταν αφορμή να ζήσει εδώ μεγάλο μέρος των παιδικών του χρόνων αλλά και αργότερα, ως φοιτητής. Είναι γνώστης των πραγμάτων και θεωρείται από τους κορυφαίους σχεδιαστές, με ηχηρή άποψη, στη χώρα. Έχει σπουδάσει μουσική και επαγγελματικά ασχολείται ως interior designer. Ασχολήθηκε καλλιτεχνικά με το καρναβάλι της Πάτρας σχεδιάζοντας και υλοποιώντας κοστούμια, αξεσουάρ, κατασκευές δρόμου και άρματα παρέλασης για το «g86 street theater performance». Το καλοκαίρι του 2019 ανέλαβε την καλλιτεχνική επιμέλεια της τελετής έναρξης και λήξης των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων στη Πάτρα. Σχεδιάζοντας και υλοποιώντας ο ίδιος τα κοστούμια και τα headpieces της εκδήλωσης. Ενώ πήρε μέρος στο Athens Xclusive Designer Week ως σχεδιαστής, παρουσιάζοντας για πρωτη φορά μια σειρά avant garde ρούχων και headpieces, που απέσπασε τα καλύτερες κριτικές. Ο Πάρης Λαλιώτης έχε «δεθεί» πολύ με την Πάτρα. Την αγάπησε και ήθελε να ζήσει μόνιμα εδώ. Γι αυτό και η κουβέντα μαζί του επικεντρώθηκε στα πολλά αξιοσημείωτα που είχε να μας πει για την πόλη. Περιγράφοντας τα μοναδικά και πολλά θετικά που διαθέτει και σε κάνουν να δένεσαι μαζί της, αλλά εντοπίζοντας και τα αρνητικά της στοιχεία. Πρωτίστως, όπως λέει, το ότι «λείπουν από το τιμόνι της άνθρωποι με όραμα…», που όχι απλά να θέλουν να ακούνε προτάσεις αλλά και να μπορούν να τις υλοποιούν. Επίσης περιγράφει την καραντίνα ως… ευκαιρία ανασύνταξης και νέου σχεδιασμού για το Πατρινό Καρναβάλι. Προτείνοντας μάλιστα τη διοργάνωση δύο καρναβαλιών, χειμώνα – καλοκαίρι!
Η ιστορία διδάσκει ότι σε δύσκολους καιρούς και πιεστικές περιόδου η καλλιτεχνική έκφραση συμπεριφέρεται σαν να… βρίσκει μεγαλύτερη έμπνευση και ξεπηδά πιο έντονη. Ισχύει άραγε το ίδιο σε αυτή την πρωτόγνωρη εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού;
Συμφωνώ απόλυτα. Διανύουμε μια πρωτόγνωρη και δύσκολη περίοδο που αναγκαζόμαστε να λειτουργούμε σε κατάσταση μερικού εγκλεισμού ή καλύτερα, περιορισμού. Αυτή η κατάσταση της απομόνωσης, της μη επικοινωνίας ή συναισθηματικής πίεσης, οδηγεί σε μια στροφή στο… μέσα μας, δίνοντας μια διάθεση αναζήτησης. Τα αποτελέσματα της αναζήτησης αυτής στον καθένα, είναι διαφορετικά. Σίγουρα για κάποιους μεταφράζεται σαν έμπνευση και δημιουργία.
Γεννηθήκατε στην Αθήνα, ήρθατε στην Πάτρα για σπουδές. Όμως “κάτι” σας… έδεσε μόνιμα και οριστικά με αυτή την πόλη. Ποιο είναι αυτό το “κάτι” λοιπόν; Και σαν εξωτερική ματιά, ποια στοιχεία της πόλης θα εξυμνούσατε, ποια θα στηλιτεύατε και ποια θα προτείνατε να ανανεωθούν;
Έχοντας καταγωγή από την Πάτρα, ερχόμουν αρκετά συχνά από παιδί. Έτσι γνώρισα καλύτερα την πόλη. Μου άρεσε ο τρόπος ζωής της και λάτρεψα τη θάλασσα. Την αγάπησα και κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι ήθελα να ζήσω σε αυτή την πόλη, γιατί είχε την ποιότητα ζωής που αναζητούσα. Το κέντρο της Πάτρας, πανέμορφο για να το περπατήσεις, να χαζέψεις, να… χαθείς. Τα απίστευτα σημεία της πόλης, που όσο την ζεις ανακαλύπτεις καινούργια, σε… ταξιδεύουν και την κάνουν μοναδική. Το καρναβάλι… μοναδικό! Ζεις τόσο έντονα κάτι τόσο διαφορετικό, που δεν περιγράφεται και δεν χωρά σε λέξεις. Το κακό σημείο, όμως, είναι ότι αυτή η πόλη δεν έχει αγαπηθεί όπως της αξίζει, όπως θα έπρεπε. Λείπουν από το τιμόνι της, άνθρωποι με όραμα και γνώση, με σχεδιασμό, που να μπορέσουν να την εξελίξουν, αναβαθμίσουν, να την εκσυγχρονίσουν, να την κάνουν «σταθμό» και όχι πέρασμα. Όσο, το να προτείνεις πράγματα, είναι εύκολο. Έχει γίνει στο παρελθόν, γίνεται και κάθε φορά που έχει ζητηθεί. Όμως το να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι προτάσεις και οι ιδέες είναι το δύσκολο σημείο. Όπου εκεί, πάντα και δυστυχώς, σταματούν οι όποιες διαδικασίες…
Έχετε ασχοληθεί ενεργά με το πατρινό καρναβάλι. Το προηγούμενο δεν έγινε και το επόμενο ψαχνόμαστε να βρούμε την εναλλακτική ενδιάμεση λύση. Ποια είναι η δική σας άποψη ή πρόταση για το τι θα μπορούσαμε ή θα έπρεπε να δούμε το καρναβάλι του 2021;
Από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η κατάσταση στη χώρα – στον κόσμο – και δεν έχει εφαρμοστεί κάποια θεραπεία ώστε να μπορούμε να κινούμαστε ασφαλείς, δε μπορούμε να μιλάμε για διασκέδαση και αντάμωμα χιλιάδων κόσμου. Δεν χωράει επιπόλαιες σκέψεις η συγκεκριμένη κατάσταση. Καρναβάλια του εξωτερικού, άλλα μεγαλύτερα και άλλα μικρότερα, έχουν ήδη ακυρωθεί. Θεωρώ ότι ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή για οργάνωση και εποικοδομητική σκέψη και σχεδιασμό, ώστε να οργανωθεί σε νέα δεδομένα το καρναβάλι του 2022. Η πρότασή μου; Από την εμπειρία μου, θα υποστηρίξω την άποψη ότι μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα να γίνονται δύο φορές το χρόνο καρναβάλι. Χειμώνα – Καλοκαίρι.
Δίνοντας τη δυνατότητα στο καρναβάλι, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, να ανοίξει τα σύνορα του, να συνδυαστεί με τουριστική διάθεση και γενικότερα με μια περισσότερη εξωστρέφεια. Η μορφή και ο τρόπος που θα γίνει είναι αυτό που πρέπει να συζητηθεί και να σχεδιαστεί από ανθρώπους επαγγελματίες οι οποίοι γνωρίζουν πώς οργανώνονται τέτοιου μεγέθους events.
Στον χώρο της σχεδίασης υπάρχει άπλετο περιθώριο ανάδειξης ταλέντων ή είναι ζήτημα… τύχης ώστε ένας νέος ταλαντούχος σχεδιαστής να βρει τις διεξόδους του; Και είναι μόνο ζήτημα Αθήνας ή υπάρχει εύρος δράσης και στην επαρχία;
Πάτρα υπάρχει περιθώριο να αναδείξει κάποιος τη δουλειά του. Σαφώς το διαφορετικό, το μοναδικό αυτό που έχει ταυτότητα, μπορεί να έχει πιο γρήγορη εξέλιξη. Πολύ μεγάλο ρόλο έχει και πόσο το κυνηγάς και προς ποια κατεύθυνση εσύ ο ίδιος το κινείς. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα το να κινηθείς προς Αθήνα ή να παραμείνεις στην επαρχία. Όλα έχουν τα συν και τα πλην, διαλέγεις τί ακριβώς θέλεις στη ζωή σου. Η Αθήνα έχει πιο γρήγορη αναγνώριση, περισσότερες ευκαιρίες, σίγουρα. Οι απολαβές, πολλές φορές είναι ίδιες με την επαρχία. Όμως η επαρχία έχει καλύτερη ποιότητα ζωής και άλλους ρυθμούς. Ο καθένας επιλέγει ποιες από τις δύο επιλογές ή συνδυάζει και τις δύο. Σίγουρα το διαδικτυακό εμπόριο και η παρουσίαση της δουλειάς σου μέσα από αυτό, μπορεί να σου προσφέρει τον συνδυασμό επαρχίας και Αθήνας, πιο εύκολα.
Κι ένα τελευταίο μήνυμα περί πανδημίας Covid-19. Τι αισθάνεστε ότι αλλάζει αυτή η κατάσταση – περιπέτεια που περνάμε, στο “μέσα” σας; Και τι νομίζετε ότι αλλάζει στο “μέσα” της κοινωνίας μας γενικότερα;
Στο προσωπικό «μέσα» του καθενός ενεργεί διαφορετικά η πανδημία. Στο δικό μου «μέσα» λειτούργησε θετικά. Με έκανε να νοιάζομαι για τον διπλανό μου ακόμα περισσότερο. Με έκανε πιο ήρεμο, να έχω χρόνο να παρατηρώ, να σκεφτώ, να ανασυντάξω τις σκέψεις μου την επόμενη μέρα μου, να αναθεωρήσω ό,τι δεδομένο, να βάλω στόχους και να συνεχίσω δουλειά. Αυτή η πανδημία μας πήρε αρκετά και μας έδωσε κάποια άλλα. Μας έβαλε σε νέα δεδομένα. Κυρίως άλλαξε το νόημα εννοιών, όπως επικοινωνία, εμπιστοσύνη, ελευθερία…
FOTO : kosmas koumianos & Elena bonelli
.
λ
.
